Ayrılık gençliğini yaşıyor şimdi
Bize kalan ihtiyar aşkların gölgesinde
Hasret kuşları ondan tünüyor dalıma
Zamanın da bir önemi yok artık
Sular taşınmaz oldu yangınıma
Sokaktaki evlerin ışıkları sönüyor bir bir
Yüreğimdeki közse görevine sadık
Çalışkan bir gece nöbetçisi
Sanırım ben bilemedim bu işin ilmini
Bindiğin sabah yelinin burdan esmeyişinden belli
Sevda işçiliğinden emekli
Uzman bir hasret hamalı etsen de beni
Kaldırımsız gecelerde taşırken yükünü
Canı kaçıyor dizlerimin
Acemice dolaşıyor ayaklarım birbirine
Her şeye rağmen bak sana söz yine de
Elbet bir gün öğreteceğim şu huysuz dilime
O süslü allı pullu sevgi sözcüklerini
Ama o zamana kadar mecburum
Gözümle sevmeye senin gibi her güzeli
10.09.2013
Silifke
Vedat AKDENİZ
Kayıt Tarihi : 28.2.2014 22:49:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!