Mecburriyetim Şiiri - Nihat İlgün

Ey varlığına kıymet verdigim
Çekip gidişine hasretligim
Dayanılmaz hallerimin sevdam
Bilmezmisin vedalaşmadan gittigimi
Ey nefesimin cigerlerimin hasreti
Umudun sebebi degilmi yarınlar
Belki gelirsin
Belki bitmez diyerek
Umutlanmazmı baştaki sevda
Yok saymak
Unutarak gözlerindeki güneşi
Ölümü yok saymak mümkünmü
Mümkünmü sensiz yaşamak
Oy oy kurban olduğum
yaşıyorsam dünyamda
Kim var sanıyorsun
Kim nefesim ve yaşamım
Seviyorum vallahi inan
Seviyorum bundan yaşıyorum
Hele bir git umursamadan
Yarına çıkarmıyım
Ekmegin tuza olan mecburiyetidir
Benim sana mecburiyetim.
Öldürme...
Ey saçlarına şiir yazdığım
Bir kelamım olmadıysa
Sesinde
Dilimiz lal
Gözlerimiz çok uzaktaysa
Rüzgarlar getirmediyse kokunu
Kocaman bir yalanmışız
Bu uyduruk dünyada
Ve
Gidesim var artık
Güneşin olmadığı
Aynaların yüzümü göstermeyecegi
Baharların hiç olmayacağı
Bir çiçegin bile goncalanmadığı
Sensizligin
Ölüp tükendigim yere
Bir tek yağmur ve toprak kokusu
İstedigim.
Birde yer yüzünün ışıklarında uzak.
Karanlığa...
N.i.