Mecburiyettir Şiir
Mahkum olunca kelimelere
Gizli bir yara gibi kimse bilmiyor
Kimi yetenek der buna kimi tecrübe
Halbu ki ruh'um mecbur kalıyor.
Nasıl ki dolan bulut yağıyor yere
Nasıl ki yemek yer acıkan mide
Yorgun vucut yatar mindere
Hasta insana ilaç geliyor.
Kime güven var kaldı mı sevgi
Kimde yara var tuzluyor biri
Akıl boş olsada konuşur dilleri
Böyle lanet Dünya'da insan yaşıyor.
Kaçmak istesen nere gideceksin
Olsan bir dev pireyi yenemezsin
Kader derler adına çekeceksin
Böyle adaleti aklım almıyor.
31/09/2023
Musse ŞairrKayıt Tarihi : 26.10.2024 21:20:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!