İlk hüznümü nerden almıştım
bilemiyorum;
Giyemediğim bir bayramlık mıydı,
Yırtık bi ayakkabı mı...
Çocukluk işte,hatırlamıyorum;
Belki de küçük ruhumla,
Büyük fırtınalar arasında kalmıştım...
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
