Mecburiyet,
Karamsarlık anında atılan bir adım.
Daha sonra iyi ya da kötü
Devam eden bir yolculuk.
Mecbur olan bir insanı gördüm,
Yaptığında çok kararsızdı
Fakat rahatlamış gibiydi ruhen.
Mecbur olan bir kişi gördüm,
Karşısındakine mahkûmdu sanki
Ne dese yapacaktı.
Mecbur olan bir kişi gördüm,
Hüzünlüydü
Değer verdiği şeyler elinde değildi artık.
Anladım ki mecburiyet;
Karamsar bir yolda oynanan
Santranç gibiymiş.,
(02.07.2010)
Kayıt Tarihi : 2.7.2010 12:07:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!