güzelliğine kurban olduğum yar
sanmıyorum aklına geleyim hiç
neyliyem kaderin bir taksiratı bu
olsa da can canana hep muhtaç...
bohçaladım tüm umutlarımı yar
gelecektir elbet bir gün onun da zamanı
sanmam kaybetsin gündemliğinden hiç
yağsa da gönlüme karlar bir ömür boyu...
yazılan yazılmış çizilen de eksik yar
sensiz dünyayı kabul edemem tam
yoksa benim için her gün bir mahşer
hayat hayat değil ki olsun yaşam...
mecburi zaruret elimde değil yar
nefes almak misali soluk gayrı hüsran
otomatiğe bağlanmış gibi doğaya mahsus
ne desem boş ne etsem bir nevi yalan...
aşka dair ne varsa hepsi sen de yar
sevdan nasıl ölçülsün ki varlığın cihan
dağlar okyanuslar benim şahidim olsun
nasıl hatırlarım seni çıkmadıkça aklımdan...
çiçek bahçesin de gülsün gül misali yar
kim istemez ki olsun hep her zaman bahar
şansı zorlamak ihtimal dahilinde mi ki acep
mesela koklaşan tenler kucaklaşırken ruhlar...
(Berlin,22.07.2016)
Talat ÖzgenKayıt Tarihi : 22.7.2016 22:41:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Talat Özgen](https://www.antoloji.com/i/siir/2016/07/22/mecburi-zaruret.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!