Hicranın prangalarına mahkûm, mecburi veda
Yaşanan her bir ânın kokusu sinmiş, baştan ayağa
Hiçbir şey gelmese de elden, sığınıp anılara
Hasreti, özlemi sırtlanıp, düşersin yollara…
Ne dağı ne taşı, karşı koyamaz ruhuna
At adımını, haykır toprağın bağrına
Kader set kurup önüne, olur da kalırsan yolda
Bedene inat, dik gözlerini ufka…
Kayıt Tarihi : 27.3.2012 23:32:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Gül](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/03/27/mecburi-veda.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!