Mecburi İstikamet Şiiri - Cihat Şahin

Gelişler bir sevktir, irade dışı,
Takdiri halık’tan, hikmet hakimden.
İlahi kaderdir, yolcu akışı,
Doğumlar muhyi’den, vefat mümit’ten!

Olmuyor gitmenin, yaşı sınırı
Dinlemez o ferman, hatır onuru.
Ayırmaz gelini, damat dünürü,
Emirler gelince, yüce canipten!

Kimisi doğarken, çağrılır geri!
Gömülür toprağa, boş kalır yeri.
İşlemde yok rötar, yapılır seri!
Memurdur Azrail, emir gaipten!

Kimisi onunda, kimi on beşte,
Kimisi denizde, kimi ateşte,
Kimisi kâmilken, kimi genç yaşta,
Yapılır sevkleri, hüküm saikten!

Ağaymış bey imiş, olmaz ayırım!
Anlıya şanlıya, yoktur kayırım!
Sürprizdir kuralar, olmaz duyurum!
Emirler hüdadan, mühür malikten!

Paşayla gedanın, birdir gidişi!
Na mümkün bitirmek, eldeki işi!
Çokları yormadan, gördüğü düşü,
Verilir teskere, Yuhyi Yümitten!

Gelirken üryan, giderken cıbıl,
Değildir götürmek, iğneyi kabil!
Dünyevi metalar, görmüyor kabul!
Böyledir takdir, yüce samedden!

Cihet-i vahiddir, yoktur istisna,
Olsada feriştah, kalmaz müstesna,
İster çirkin ol, istersen Hüsna,
Kurtuluş olamaz, o malum mevtten.

Girmeden o yola, heybeyi doldur!
Ölmeden cesedin, nefsini öldür.
Razı et rabbini, bahtını güldür!
Ve asla Vaz geçme, affı ümitten!