Mecburen Şiiri - Memet Emin Dönmez

Sezimledi Tanrı yazımdaki hileyi
Sen sadece "oku" dedi!
Ne isa yazmıştı ne de muhammed
Yasa olur çoğu kez
esnemez duvar örerler...
Şiir olsun istemedim
okumakti benim de niyetim
Düşlerim sığmadı avluya
mevsimlerden ise sonbahar
ve hasret...
Yazarım mecburen

Ne hüzündendir ne de
acıdan halbuki!
Bilir felaketin beşiğinde büyüyenler, acısını
hissettirmeyen kederin dehşetini.
Gökyüzünde kurşun renginde bulutlar yüklü şimdi

Yağmurun sesini hep sevmişimdir
Sönümler ruhumun salınımlarını
inzivaya çekilir cümle zihayat.
Ne iş telaşı kalır ne de kavga
Sakin bir umman olur
içimde biriken anılar
Ne ufak bir esinti ne de dalga

İşte!
Sonu geldi nihayet
boşuna imiş kaçmalar
Duvar beton
Kapı demir
Yasa kesin!
Tutmam artık yasını yenilgilerin
Sabahini beklemedigim
geceler bitmese de olur
Yüzleşirim mutlak kendimle
Mecburen...