Mecburdum Şiiri - Fatma Özut Kırtay

Seni unutmak için gittim, mecburdum
Ne acılar çektim bir bilsen.
Savrulurken o kentten bu kente,
Serseri bir rüzgârın sürüklediği kâğıt gibi,
Amaçsız…
Seni unutmak için gittim, mecburdum.
Karanlık sokaklara sığındım,
Sokak lambalarının loş ışığındaydı
Gözlerin,
Kaçamadım…
Martılarla yarenlik eden gemilerde,
Uzak yollara giden çilekeş trenlerde,
Uçaklarda,otobüslerde,
Ve bekleme odalarında beklerken sefilce
Nice nice insandaydı,
Yüzün,kokun,sesin…
Seni unutmak için gittim,mecburdum.
Bilmediğim okyanuslar aştım,
İklim iklim dolaştım derbeder,
Kayboldum kendi yabancılığımda
Anladım,
Sürgündü bana sensiz gittiğim her yer.
Döndüm…
Ama, ya geldiğim sen değildin
Ya da beklediğin ben değildim bu sefer…

Ya geldiğim, sen değildin bu sefer,
Ya,beklediğin ben değildim