Hasret tohumunu kalbe ekerek
Yaşanır mı böye, acı çekerek
İnsanın birazda gülmesi gerek
Her gün ağlamaya mecbu muyum ben
Sanki yağmur gibi göklerden iner
Tek adres hesabı üstüme biner
Ne gözyaşım durur ne sızım diner
Her gün çağlamaya mecbur muyum ben
Feryatlı figanlı imdat çağrımı
Kimse anlamadan yürek ağrımı
Ateşler içine atıp bağrımı
Her gün dağlamaya mecbur muyum ben
Kan çanağı olan gözlerim ferden
Ha koptu kopacak ha aklım serden
Bu gönül ipini incelen yerden
Her gün bağlamaya mecbur muyum ben
Kayıt Tarihi : 25.8.2016 11:39:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
...........
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!