Mecbur Kalınıyor Şiiri - Nilüfer Gümüş

Gün geceye karışmaya başladı
Hüzün çöküyor içime
Yine yüreğimde dalgalanmalar
Hesaplaşmalar başlıyor....
Sanki,kulaklarımda
Sesin yankılanmakta...
Bazende boş bulunup,cevap
Veresim geliyor...
Sonra...sonra toparlıyorum aklımı
Yok ki diyorum..gitti.
Gitmesi gerekti
Yine kalıyorum kendimle.
Baş başa...
Geçen günleri düşünüyorum
Yavaş...yavaş film şeridi gibi.
Geçiyor gözlerimin önünden
Kah gülerken,bir şeyler konuşurken
Bazende elemle bakarken
Üzülüyorum....gözlerine bakmak
Zor geliyor,hüzün görüyorum
İstemezdim hiç kimse,hüzünle baksın
Ama..ama..zaman geliyor,mecbur olunuyor
En sevdiğinin hüzünle bakmasına
Şahit oluyor,olunuyor....Mecbur
Kalınıyor...