Mecbur Kaldım Şiiri - Navruz Kaplan

Mecbur kaldım bu çileyi çekmeye
Adını sen koydun fazladır belki
Yılarca taşıdım çoğaldı her gün
Bana ayıt kaldı sende hepisi

Kopamam ki senden ortaklık varya
Ayıramam çünkü sana yazıktır
Her gün sana verdim bana da bir gün
Gözüm yolda kaldı gücüm bitiyor

Eskileri kapat yeni sayfa aç
Beyaz defter olsun okunsun artık
Kendin için olsa benide ekle
Atsınlar imzayı şahit kim olsun

Çok ezildim sen ezerken ağladım
Ortak mal yapmıştık ortada kaldı
Ben sana bıraktım hanı o sözün
Yılda bir sefer hepisi gelecek

Ben sildim eskiden olan her şeyi
Değişti dünüyamız ortak malımız var
Seni ben ezmedim ezildim sende
İnsafın kurusun ağlatma yeter

Başka benim çocuklardan kimim var
Sana ben bıraktım güçlüyüm bıraz
Ağlama yeterki çocuklarımız var
Yemin ediyorum benimki zordu

Kıymayın navruza burda kimi var
Vuran vurdu yer yoktu ki morarmış
Kim ne yapmış yazılıdı üstünde
Nasır olmuş inan sen barı deyme

Senin nişanan var deymem ki kalsın
Benimde sende var belkide saklı
Hiç sen merak etme gizli yerdedir
Sana borcum çoktur belkide yoktu? *