Mecbur Kalanım. Şiiri - Mustafa Duyar

Mecbur kaldım
Yalan söylemeye,
Söylemezsem
İnsanlar kaçıyor ileriye.
Ben de insanım_
Ben de insanım.
Yaşamak varken dünyada.
Sevğiye,aşka ihanet neden.

Ben,
Ben,seni gördüm göreli
Tanıyan oldum.
Gözüne baktıkça kendimi buldum.
Aşkmı anlatıyorum,
Sevği mi anlatıyorum ama,
Bende bilemiyorum
Bu aşk;
Bu sevği nereye kadar.

Hani diyorlar ki,
Sevğinin sonu nefrettir.
Şimdi soruyorum sana
Şimdi soruyorum sana.
Hakikaten böyle mi olaçak.
Yoksa şu gönlüme
Sen yar mı olaçaksın.
Yoksa beni terk edip
Beni terk edip uzaklarda mı kalaçaksın.

Ben yalan söylemeyi bilmezdim
Yalandan;
Yalancıdan nefret ederdim ama
Bu aşkta yalan söyledim.
Yalan söyledim.

Evet ben yalnız değilim.
Mutlu da değilim.
Bunu cıhan alem biliyor.
Ne yapalım kaderim miş.
Ne yapalım kaderim miş.
Bunu böyle bilelim.
Bunu böyle bilelim.