05.04.1985
Kırzeyveden çıktım sazım elimde
Sakız oldum elalemin diline
Bülbül gibi ayrı düştüm gülüme
Düşürdüler beni dilden dillere
Mecbur ettiler gurbet ellere
Çankırı diyorlar bogazın için
Yüklenmiş gurbete gidiyor göçü
Fakir olmaktır bizlerin suçu
Düşürdüler beni dilden dillere
Mecbur ettiler gurbet ellere
Gurbetin yolları bükülür gider
Yaşlarım gözümden dökülür gider
Sanki can bedenden çekilir gider
Düşürdüler beni dilden dillere
Mecbur ettiler gurbet ellere
Zalimdir gurbet mesken kurulmaz
Fakirin derdine çare bulunmaz
Çalışıp çabala bereket olmaz
Düşürdüler beni dilden dillere
Mecbur ettiler gurbet ellere
Dolaşır gezerim gurbet elleri
Anlaşılmaz lehçeleri dilleri
Sabahı olmaz uzun geceleri
Düşürdüler beni dilden dillere
Mecbur ettiler gurbet ellere
Çıkarım çarşıya kimse tanımaz
Ahraz oldum kimse beni anlamaz
Arap çölleride bize yaramaz
Düşürdüler beni dilden dillere
Mecbur ettiler gurbet ellere
Diyorlardı kardaş parası çoktur
Birikmiyor kardaş bereket yoktur
Yüregim yaralı çaresi yoktur
Düşürdüler beni dilden dillere
Mecbur ettiler gurbet ellere
Güvenme kimseye sakın ha kardaş
Allah dan başka olmuyor sırdaş
Gurbet el dediler yalnız bir baş
Düşürdüler beni dilden dillere
Mecbur ettiler gurbet ellere
Aşık ömer derki perişan halim
Çenem düştü kardaş durmuyor dilim
Açmadan solan şu benim gülüm
Düşürdüler beni dilden dillere
Mecbur ettiler gurbet ellere
Kayıt Tarihi : 28.1.2016 10:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!