Kalbe sıkışmış, kalbe atlas olmuş renkli hayatın öznesiyim.
-Kalbin içinde farklı algı şehirlerim kurulu.Tutkunun son sayfasında, tutulmuş yarınlar sıralandı.
Her şey kalbin yazdırdığı yazgılar defterindeydi.İnsan kendi yazamadıklarında direniyordu.
-Gitmiştin.
-Bütün hüzünleri barındıran bir cümleydin.Bu sabır demekti.Bu içsel hezayanlara karşı dirençsiz kalmak demekti.
-Bu bir başkasını uzun süre yeniden sevmemek demekti. Bu içsel bulantının karasal iklimiydi.
-Sabır güneşi dışında özel ışıltım yoktu.Yokluğunun dinamitleri vardı sevda damarımda.Neye baksam kimi sevsem, kime dokunsam senli izler çiziliyordu yaşanırlığımın tuvalinde.
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta