Mecazi Mekânına Şiiri - Sadettin Uysal

Ütopik mutluluklar hüznüyle yaşayarak
Yalnız kalmayacaksın korkma karanlıklarda.
Bâtıni muammadır kavuşmak ve de kutsi.
Mahşere dek buzlansın haris vahşi arzular
Dipsiz kör kuyulara prangalayıp nefsi.

Kâmuran olamadan karanlıkta düş olur
Güneşini kaybetmiş umarsız duygularım.
Yıldırım gibi düşer intizarın kalbime
Kâküllerin şelale bir abıhayat olur.
Dağılır parça parça bulutlu kaygılarım,
Yıkılır melâl dağı aşkın bana yol olur.

Akıncı iştiyakı ile ilerliyorum
Aşıpta çöl ve umman, mecazi mekânına.
Ulaşmak kolay olur ellerine ve bir son,
Bahtımı yaşıyorum zillete düşürmeden
Ebedi verilecek mükâfatın aşkına.
Bezirgâna bırakıp korkuları yaklaştım,
Eşiğindeyim varmak üzereyim tahtına.