kan rujlu kadın,
kulakları sağır eden
ve ritmi jazz müziğini andıran topuklularıyla
adeta dar sokakta konser veriyordu.
ağustos tebessümlü erkek,
jelatin ceketi ve kül kokan gömleğiyle koşarken bir an duraksadı.
kadının ürkütücü sesiyle kasıklarını okşamaya başladı.
gece,bir ölünün çaresizliği kadar sessizdi..
sokak,yaşlı bir marangozun sakalındaki gri..
uzun ve kirli tırnaklarıyla,
yüzünde derin yaralar açan bir küçük ressam onları seyrediyordu..
yalnızca,bal damlayan penceredeki minik kadın çiziyordu;
cinayeti ve tecavüzü…
Kayıt Tarihi : 20.2.2014 01:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!