Mübalağa-hülya 2 Şiiri - Mustafa Tan

Mustafa Tan
433

ŞİİR


3

TAKİPÇİ

Mübalağa-hülya 2

Bende bir insanım tıpkı sen gibi
Bana neden böyle taktın be hülya
Ol mahur,ol mahir,ol ahsen gibi
Alev oldun alev, yaktın be hülya.

Çatma kaşlarını,asma yüzünü
Sensiz mutluluğun,etme sözünü
Görsün cümle alem,ceylan gözünü
Şimşek oldun,şimşek çaktın be hülya.

O rengarenk ateş, böceğim sensin
Her mevsim gülüm sen,çiçeğim sensin
Yaşam pınarım sen,gerçeğim sensin
Hayal oldun hayal, baktın be hülya.

El'i bilmem bana, altınsın altın
Sensiz ecel beni, hele bir alsın
İstemem cenneti,yerinde kalsın
Yılan oldun yılan,aktın be hülya.

14/04/1992

Mustafa Tan
Kayıt Tarihi : 1.5.2015 15:43:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Hikayesi:


MÜBALAĞA- (Aşırılık) = Anlatılan herhangi bir konu veya kişiyi olduğundan fazla gösterip abartma sanatıdır. KONUSU = Hangi konuda yazılırsa yazılsın aslolan abartılmasıdır. ÖZELLİĞİ = Ne anlatılırsa anlatılsın anlatılan kişi yada meta'nın asla ulaşamayacağı yerde varmış yada o imiş gibi gösterilme (ABARTI) sanatının uygulanmasıdır.

Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Mustafa Tan