Bir aşk öyküsüne dolandı dilim
Baktım, satır bile havva kokuyor
Gönül tezgahında volan'dı kilim
Baktım, hatır bile havva kokuyor.
Gördüm ırmakları,gölü,denizi
Gördüm meleklerde, beyaz benizi
Akdeniz,egeyi,karadenizi
Gördüm, dalga bile havva kokuyor.
Devasa ilmine neylesin YÖK'ler
Selam durur selam, nihayet gökler
Bizden diye çağlar nesiller,kökler
Asil TÜRK'ler bile, havva kokuyor
Yahu bu ne eşsiz güzellik öyle
Mazide varmı dır ne olur söyle
Leyla,şirin,zühre, hepsimi böyle
Baktım aslı bile,havva kokuyor.
Yürek dayanamaz bu nasıl afet
İstersen alemi önünde saf et
Böyle görüyorum, ne olur affet
Yâ rab, adem bile havva kokuyor.
29/10/2013
Mustafa TanKayıt Tarihi : 1.5.2015 12:13:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
MÜBALAĞA- (Aşırılık) = Anlatılan herhangi bir konu veya kişiyi olduğundan fazla gösterip abartma sanatıdır. KONUSU = Hangi konuda yazılırsa yazılsın aslolan abartılmasıdır. ÖZELLİĞİ = Ne anlatılırsa anlatılsın anlatılan kişi yada meta'nın asla ulaşamayacağı yerde varmış yada o imiş gibi gösterilme (ABARTI) sanatının uygulanmasıdır.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!