MECAZ SANIRDIM !
Ne zaman duysam “içim yanıyor” denilse
Şaka mı gerçek mi teselliler verilse
İnanmazdım, mecaz sanırdım
Meğer doğruymuş, haklıymış içi yanan
Özlem düştümü yüreğe
Üretemez çaresini,
Çok istese de göreyim emri düşse belleğe
Özlenince yanıyormuş
Meşe odunu gibi, çıra gibi
İçin yanıyor dumanı beynine
Sana mı kaldı, aşk senin neyine
Sevdin sevdirdin, kabulüm nuray
Neden ki erkenden bay bay
Yakındır diyorsun buluşmalarımız
Köprünün başında olmasa ne çıkar
Issız bir sahil ya da yeşillikli bir teras
Tamam madem anlaştık, hay hay
Mir Murat Demir
Kayıt Tarihi : 2.11.2017 20:36:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!