Yüreğim gözyaşı döker durmadan
Sen yoksun içimde heves kalmadı
Hasretin uğraşır benle yılmadan
Sen yoksun içimde mecal kalmadı
Duvardan duvara vurulmuş gibi
Çöl sıcaklarında kavrulmuş gibi
Yorgunluktan düşen bir yolcu gibi
Sen yoksun içimde mecal kalmadı
Gülmeme yasaklar koymuş kader'im
Bir ömür cezalı sanki hislerim
Duadan başka şey bilmez ellerim
Sen yoksun içimde mecal kalmadı
Kayıt Tarihi : 11.4.2017 19:42:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Nevzat Güzeldere](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/04/11/mecal-8.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!