Me LOT Tızi Şiiri - Fikret Turhan

annem,
dün akşam
yemeği geç yemiştim
saat ona doğru
bulaşıklarımı yıkarken
arkamda duruyor sanınca seni
elimde sıkılı kalmıştı
bulaşık süngeri...

annem,
o an
içimde kopunca
sensizliğin fırtınası
gözlerimden boşaldı
hasretinin deli yağmurları
kendimden geçince
yarı türkçe yarı arnavutça
ağlar olmuştum seni...

annem,
hani
ben yıkarken
ikimizin bulaşığını
sen gelir dururdun hep
mutfağın kapısında
seyrederdin beni...

annem,
kıyamazdın ya
''-evlat ben yıkarım...'' derdin
boynu bükük çaresizce
durup arkamda
işte bu
öldürüyordu beni
şimdi ağlıyorum hep seni
söz verdiğim gibi
ME LOT TIZİ...

annem,
inşallah
cennetinizde yok artık
hiç bulaşık derdi
anan yanında
baban yanında
illa ki YAŞAR USTAM
babam yanında
inanın ki
ben ağlayacağım sizi
nefes aldığımca hep
ME LOT TIZİ...

Fikret Turhan-Yalova,
16.08.2015