Kader! Ay olmayan gece
İsmim bilmem kaç hece
Arzum bi güzel sadece
Bahtım bana olmaz dedi
Zannetmeyin yeller esti
Nice yıldız var irili ufaklı
Çok gelinler gördü telli duvaklı
Bunlara ermedi garibin aklı
Saya gezer gönlü divane gibi
Kalbimdedir yükü dağdan aşırır
Yaşamadım acımasız dünyada
Geçip gitti ömrüm hazan içinde
Bir kez gezdim ariflerin bağında
Hazan görmüş bağbanlar var içinde
Dert defterim doldu sayfa neylesin
Gönüldeki mihricanı düş ettin
Göz yaşımı deryalara eş ettin
Önde giderdim bu canı peş ettin
Yaktında bağrımda taş oldun kader
Mihricana kul edip arattın
Uzanıp yatmışsın musalla taşına
Menekşeden taç yapmışlar başına
Kıyıp nasıl dokunurum naşına
Bırakıp ta gitmek varmıydı güzel
Seninle yeşeren ümidim vardı
İğdeler açtı da koklamadık mı?
Dostu hasta iken yoklamadık mı?
Gözü sürmeliyi beklemedik mi?
Hesap soracak neyin kaldı? Felek...
Konuşmadık ki sövmedik bile
Beyazdır yakasız gömlek
Siyahını gördünmü sen
Mekanın olunca tümsek
Ordan ışık gördünmü sen
Dar olur yakasız gömlek
El sallama bulutların ardından
Bulutlar kah beyaz kah kara olur
Kara günde tutamazsam salından
Bu can ömür de bana yara olur
Ele varıp yüregimi sallama
Benmi yaşladım aynalarmı nemli
Garip gönlüm hep hüzünlü elemli
Kısmetler kapalı yıllar gizemli
Acımadın bana küskünüm yıllar
Ağıran saçlarımın her teline
Yodaş olurdu tozlu yoda
Garip kalırmıydım bu halde
Ünlerdi adımı her dilde
Bir kardeşim olsaydı ANA
Gurbemi olurdu o varken
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!