Mazruf. Şiiri - Yüksel Nimet Apel

Konuşuyordu başka türlü
Gülüyordu başka türlü
Serseriliğini sevmişdi bir de

İkide birde gelişini.
Bir köpek yavrusu gibi,
Süründü sürünecek paçalarına.

İşde o zaman,Kucağına alıp sevmezsin de,
Yaparsın ne?
Yaparsın yaparsın da ne
Fısıldarsın kulağına...

Seviyorum seni başka türlü...
Yanağından öptü usulca,
Yordamıyla yoluyla yolunca...

Sonradan çok yolacak olsa da saçlarını...
İçi dışı birdi,
Birdi de,
Zarf mazrufu kapatıyordu,
İçi dışı birin, başka türlü gülüşünü...
Oynatıp duruyordu parmağında.

Son kozuydu serseriliğinin,
Gülüyordu başka türlü...

Ayrılık borazanı çaldı sahne bitti,
Kocaman bir son yazdı perdede...

Konuşuyordu başka türlü.

20/Ekim/2009/Bodrum