Mazopotamya Şiiri - Önder Karaçay

O coğrafya var ya o coğrafya;
Sınır mayınlarında, dağlarında,
Hain kurşunlarla kan gülleri açan
Bereketli Mezopotamya,
Derdini Harran Ovasının sıcağına anlatamayan,
Fırat ve Dicle’nin sulu kollarıyla uzanıp
Her tarafını serinletmeyen,
O coğrafya var ya o coğrafya

Yeri gelir acı veren,
Yeri gelir insanlarının acılarını serinleten,
Şimdi bir Fırat’a, bir Dicle’ye atıyor kendini o coğrafya,
Van gölü kan gölü olmam diyor,
Sinesinde yaşayanların gönlüne dinginlik veriyor,
Kürdün, Arabın, Ermeninin, Türkün,
Sağcının, solcunun, sosyalistin,
Dindarın baş tacı edildiği,
O coğrafya var ya o coğrafya

Anaların neçeğine sinmiş yavru korkusunun,
Mırra, gelincik ve barut kokusunun birbirine karıştığı,
Silahın kalleş ile ve namusla kardeş olduğu,
Neyi var neyi yok paylaşmakta üstüne olmayan
İnsanların yurt edindiği,
O coğrafya var ya o coğrafya

Gavur ya da Müslüman kılığında
Dost sığınmış, içine sızmış düşman,
Gece kapısı çalan her insan,
Yüreğinde, cebinde, evinde ne varsa
Bir dostluk gibi düşmana sunan o insan,
O coğrafya var ya o coğrafya

Merhamet, vicdan ve ahbaplığın bulaştığı,
Bir fincan kahvenin kırk yıl hatıra dönüştüğü,
Kültürlerin mozaiği olmuş toprakların sahibi,
O coğrafya var ya o coğrafya

Hepimizin kardeştir dediği,
Şiddet, kan, terör, töre, silah ve öfkenin,
Emperyalist planların uğruna bir algı yarattığı,
O coğrafya var ya o coğrafya

Çeyrek yüzyılı aşkındır insanımızı,
Yani bizi, Kürt kardeşlerimizi vuran,
O coğrafya var ya o coğrafya
Bizim, hepimizin Anadolu'nun bir parçası Mezopotamya...

Önder Karaçay