Mazmunname Şiiri - Veli Akca

Mazmunname

Gül yanaklı bir ay parçasına vuruldum
Servi boylu güzelin peşinde yoruldum
Gamzesinin kılıcı bağrıma saplandı
Çattı kaşın, kirpiğin okuyla vuruldum

Yanakları gülü ve laleyi andırdı
Gonca dudaklarını mücevher sandırdı
Bir rakibin yüzüne güldü ay parçası
Lal, o nokta dudakları beni kandırdı

O servi revan aşığından çok uzaktı
Gözleri nergis gibi baygın baygın baktı
Gül ü ruhsara dökülen o kakülleri
Aşığını esir eden birer tuzaktı

Şeyda bülbüldüm o vefasızın yolunda
Dikenler içinde kaldım bir gül dalında
Naz edip de çektirdi bana bin bir cefa
O bir Leyla bense Mecnun oldum yanında

O çerağ gözlerin müjganı hiç ıslanmaz
Aşkının oduna ben yanarım o yanmaz
Aşığına eziyet etmekten usanmaz
Gider ağyara inanır bana inanmaz

Karadır bahtım, dökülür çeşmi giryanım
Firkatinle hoşnutum ben yok ki isyanım
Hokka dudaklarıyla bana gülümseyen
O şuh afet ki hem canım hem de cananım

24.12.2018, Kayseri Veli AKCA