Düşmüşken zaman billur gözlerine
Kayıptır ruhum,müpteladır karanlık gecelerime
Islanır toprağım yağmurlarında senin
Alabora olur ömrüm,batar denizlerinde
Pervasıca yürürüm geçtiğin sokaklarda
Ararım bıraktığın izleri umutlarıma
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta