Kavrulmuş dünya, kor alev rengine,
Savaşlar olur, der dengi dengine.
Ölüm sadece, uğramaz zengine,
Ey insan? dön bak, mazlumun haline.
Kardeş dediğimiz, kurşun sıkıyor,
Dünyalık mal için, ocak yıkıyor.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta