Mazlumun Ahı Şiiri - Ömer Doğanlı

Alma mazlumun ahını,
Çıkar aheste aheste denir
-
Ama senin gibi zalim,
Ne anlar bundan değil mi?
-
Herkese hükmedeceğini sanmıştın,
Daha yeni krallığını ilan etmiştin
-
Ben buraların kralıyım artık,
Hiç kimse bana dokunamaz derdin
-
Fakat ne oldu birden,
Sen de feleğini şaşırdın
-
Öyle bir ilahi şamar yedin ki,
Seni, kimselerin koruyamadı bile
-
Gün senindi, herşey emrindeydi,
Saltanatının tadını çıkarıyordun
-
Ezdiğin, süründürdüğün insanları,
Hem de hiç düşünmeden
-
Sadece kendi renkli ışıltılı dünyanda,
Yağdanlıklarınla birlikte rahat yaşıyordun
-
Bu dünyada artık işin işti,
Sana gerçekten hiç kimse karışamıyordu
-
Fakat senin için devran dönmüştü,
Mazlumun ahı yerini bulmuştu
-
Hiç ummadığın sıradan bir baca kapağı,
Seni bitirmeye, yok etmeye yetmişti
-
Oysa her şeyi düşünüp tedbirini almıştın,
Ancak basit gördüğün bir kapağı unutmuştun
-
Pisliğin üstünü örten kapak,
Saltanatının da sonunu getirmişti
-
Herhalde şimdi anlamışsındır kral efendi,
Alma mazlumun ahını, çıkar aheste aheste!

(22/07/2008)