Mazlum Annem Şiiri - Muhammed Şehid Kiraz

Zeynep bugün şöyle bağırdı, ey gencecik annem!
Ali’nin başı şimdi yarıldı, kimsesiz babam!

Anneme gusül gece verildi
Kardeşlerimle ben su getirdik
Ağlamamak bu gece çok zordu
Bizi hayatta en çok bu yordu
Babamın birden rengi sarardı
Kırık kaburgana dokununca
Göz yaşın baba suya karıştı
Yaralardan haberin olunca

Mazlum annem
Mezarsız annem
Sokak ortasında
Dövülen- Vurulan- Yıkılan annem

Ali’nin nefesi
Zehra Zehra
---

Dertlerinle bu gencecik yaşta, yaşlanan annem!
Kapıyla duvarın arasında, sıkışan annem! (Muhsinsiz Annem)

Söylesen kapı nasıl kırıldı
Sen vardın kapının arkasında
Söyle sen buna nasıl dayandın
Karnında Muhsin şehit olunca
Ağlıyor kırbaç Kunfuz elinde
Nazenin bedenine deyince
Mehdi’nin ciğeri pare pare
Annesinin gamı yüreğinde

Mazlum annem
Mezarsız annem
Sokak ortasında
Dövülen- Vurulan- Yıkılan annem

Ali’nin nefesi
Zehra Zehra
---

Hasan’ın gamı herkesten ağır, Ey kimsesiz annem!
Sokakta sana nasıl vuruldu, annem annem! (Yaralı annem!)

Eve gelirken biz mola verdik
Yürürken annem yolda yoruldu
Dışarda elimi o tutardı
Dönüşte onu ben tutuyordum
Sokakta anneme vurulurken
Sessiz kaldı buna tüm Medine
Nebi’nin yüreği parçalandı
Kızının gözleri morarırken

Mazlum annem
Mezarsız annem
Sokak ortasında
Dövülen- Vurulan- Yıkılan annem

Ali’nin nefesi
Zehra Zehra