Mazlum'a hayat zulüm'dür Şiiri - Hasan H ...

Mazlum'a hayat zulüm'dür
Hal'leri perişan, perişan
Hep susar sesiz biridir
Dil'leri perişan, perişan

Ne bulsa giyinir takar
Katıksız ekmeğe bakar
Eli, kolu tutmaz sakar
El'leri perişan, perişan

Ekmeğinide alırlar
Aç, susuz'da bırakırlar
Sokak'larada atarlar
Fer'leri perişan, perişan

Sövse'ler ses çıkarmaz
Döv'seler karşı dururamaz
Derman'sız ayakta kalamaz
Diz'leri perişan, perişan

Bazen yaşarken diridir
Aslında yarı ölüdür
Köse'ler onun yeridir
Yer'leri perişan, perişan

Yaşam ona amansızdır
Kol, ayağı takat'sızdir
Ay, yıl'ları ayar'sızdır
GÜn'leri perişan, perişan

Yürekten ağlar üzülür
Dost'ları yoktur ezilir
Eğilir yürür gezinir
Bel'leri perişan, perişan

Ev yoksa dışarda olur
Kışın kar soğuk'ta durur
Tipi, ayaz onu vurur
Güz'leri perisan, perisan

Devlet'te bakıp kollamaz
Vatan'daş diye soramaz
Bir sığınağa yollamaz
Tez'leri perişan, perişan

Hazani der hali yaman
Etrafını sarmış duman
Mazlum gülecek ne zaman
Göz'leri perişan, perişan.
(h.hazani)

Şiir'de yazılan bazı kelime anamları:

Sakar: Dikkat eksikliği.

Fer: Canlılık, güç, kuvvet, derman.

Tez: çabuk olan, araştırma, yazma, akıl yürütme, rapor, belirteç, çabuk bir biçimde, hızla.