V
Ölüm hangi sokaklarda dolaşıyor? ...
Kolu kanadı kırık olan kim? ...
Yüreğimle mühürlüyorum
ulaşmasını istemediğim mektupları
İkiyüzlülüğümün bir yarısını usturayla parçalıyorum
suratıma vuruyorum
acıyı tanıyan her yerime vuruyorum
en son dilime, en son parmaklarıma
en son kendi beyazlığında boğulmuş efsaneme.
Kan, diyorum
kanla yıkanmış bir avlunun serinliği kaçırıyor beni
Kaçmıyorum. Terk ediyorum. Terk ediyorum.
Bütün bunları adımın yanına yazıyorum
ilk defa büyük çığlıklarla yazıyorum
artık büyüdüm, biliyorum:
Ölüm, kendi sokaklarımda dolaşıyor
kolu kanadı kırık olan benim.
Kayıt Tarihi : 1.9.2015 12:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!