Maziyle sohbet - Ergenekon

Dinleyin Kam'ın öfkesini
Dinleyin çağlardan aşıyor
Demirden bir dağın
Heybetini taşıyor.

Kam söze başladı:
- Nedir bu öfkenin sırrı bilir misin?
Cevap verdi hakan;
- Sırrına mazhar olmak kolay değildir.
- Öyleyse dinle dedi Kam; Umay Ana'nın bağrında , o kayın ağacının kovuğunda büyüyenlere biz kanat olduk. Bir anka misali hep kaf dağının ardında durduk. Şimdi nerede kanatlarımızın altındakiler? Nerede kaf dağının ardındakiler?

Bir fırtına esti derinden
Savurdu toy ateşini
Bir kam vurdu davula
Duyuldu sesi en kuzeyden.

Kuzeyden gelenleri sordu Hakan.
-Dinle dedi Kam;

Hangi tuğ kalksa dört nala kalkan atlar,
Her atın üstünde de deli evlatlar.
Sanarken her kış getirir bir baharı
Zalimin zulmünü ancak ölüm paklar.

Bildin mi dedi Kam; biz Kuzey'den gelenleriz. Işığını Oğuz Han'la yakıp ruhunu demirde döğenleriz. Kopuzun sesi kesilmesin, gökte ay gücenmesin ve toprak ana bağrını bize hep açık tutsun diye kavga verenleriz.

Bir dişi kurdun rüyası mı?
Ergenekon yurt olası mı?
Türk'ün hürriyet davası mı?
Eritti demirci, demirden dağı...

Biz bir dağın içinde kalmayı esaret sayan, Tanrı'dan kut almış ulusun kutlu evlatlarıyız. Sinemizde yaralar açan, aşkımıza çamur ekmeye çalışan, gonca güller biten gönül mihrabımıza kasırga olan düşmana haddini tez verenleriz. Biz, o sır perdesini hep açık tutanlarız...