Yaşamda yokluğu,eksikliğini hissetmedikçe varlığının farkına yeteri kadar varamadığımız şeyler vardır.Beraber yiyip içip,gülüp eğlendiğimiz,karşılaşıp konuştuğumuz,ayak üstü lafladığımız,sevip okşadığımız.Bizim için çok önemli,çok kıymetli,belki bir eşya bir hayvan,bir arkadaş,bir yakın,belki bir yakındanda yakın.Varken onların altlarını çizemeyiz çok çok önemsemiyebiliriz,çünkü hep yanımızda olacak sanırız.Ama hep öyle olmuyor maalesef.Bir bakıyorsunuz cumartesi akşamı yanınızda olan pazar sabahı yanınızda yoktur artık..
Ve seneler geçtikçe anıları değil ama acıları soğuyor,ama hatıraları ilk günkü gibi canlı ve sıcak.
Bir gün bir köşede! otururken bu anıları hatırlayıp,sadece ve yavaşça ''Allah rahmet eylesin''diye mırıldanıyoruz,başka birşeyde gelmiyor elimizden...
(20 Ocak 1990)
NAGÂH AÇILIR PERDE
DERMAN ERİŞİR DERDE
HOŞ SABRI CEMİLİMDİR
TAKDİRİ KEFİLİMDİR
ALLAH Kİ VEKİLİMDİR.
MEVLAM GÖRELİM NEYLER
NEYLERSE GÜZEL EYLER
İbrahim Hakkı Erzurumlu
Birol HepgülerKayıt Tarihi : 29.12.2006 14:50:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu acıyı, yürekten paylaşırken size güç ve huzur diliyorum.
Var olmak gibi
yok olmak da doğal.
Aslında var olan yok olmaz evrende
sadece yer, şekil değiştirir.
Bunu düşünürsek eğer
ölmek de başka bir doğuş.
Tebrikler saygılarımla.
TÜM YORUMLAR (3)