Maziye Özlemim. Şiiri - Bahri Köksal 2

Maziyi anımsadım yıllar sonra
Küllenen aşklarını özlemini
Yüreklerin en hızlı çarptığı
Sevgilinin üstüne
En güzel şiirlerin yazıldığı,
O acımasız yılları.
Boğazıma düğümlendi o günkü
Özlemler ve tutkunluklar
Sevginin en doruk noktasında.
Bir türlü söyleyemediğim,
Anlatamadığım o temiz duygularımı
Neden,niçin binlerce kez kahrolduğum
Geçmişin o özlemlerine..
Kardelen çiçeklerinin zarif tomurcuklarını
Hep kış gecelerinde yalnızlığımla paylaştım.
Bazen de gecelerde ki sensizliğime
sensiz yalnızlığıma ağladım..
Bazen radyodaki bir türküde aradım
İçimdeki sevginin kırıntılarını.
Bazen öten bir kuşun sesine eşlik ettim
O titredi soğukta,ben de
Yalnızlığıma kahroldum uzun kış gecelerinde
Varlıkla-yokluk incecik bir çizgide buluştular
Taa yüreğimin en kuytu köşesinde.
Orada sen vardın sen
İçimi ısıtan o güzel gözlerin
İçten duygulu gülüşlerin,
Seni ben yapan sözlerin.
Döndürmek mümkün mü geriye maziye
Bile bile içimde küllenen aşkın sevgisini
Yaşamak hoyratça çiçeklere bezenmiş
Bir ovanın düzlüğünde.
Arılara eşlik etmek için çiçek çiçek
Uçmak bilinmeyen senli olan yerlere doğru.
Sevmek seni yeniden o duygularla
Bir daha ayrılmamak
Son nefesime kadar..
Ah neler vermezdim ki
O günlerin tüm sevgilerine.
Açık pencerelerimden hep seni görüyorum
Ve avazım çıktığı kadar
Bağırmak geliyor içimden:
Herkes uysun;Seni çok seviyodum...

A.Bahri KÖKSAL

14 Kasım 2011 - Tirebolu