Maziye özlem Şiiri - Alperen Yusufsoylu

geliyoruz
dağların al yalalarından
yetim yüreklerden
ibrahimi soluklar çıkarak
tufanlar koparak geliyoruz

dönüyoruz
tarihimizle şerefimizle
ölümü öldüren yiğitlerimizle
göğe baş kaldırmış
atlarımızı kuşandırdık dönüyoruz

duruyoruz
viyana önlerinde gemlenmiş atlarımız
emir bekler gazi alperenlerimiz
şehadet şerbetinden kanmak için
eller dua da duruyoruz

vuruyoruz
düşman kalesine dost gülleleriyle
kini nefreti yok eden muhammedi
güllerle vuruyoruz