Maziye Kavuşmak Şiiri - Vahap Eren 2

Zor ama gitmek, bir o kadar da kesin
Ah dediğim! Ve söyleyemediğim birçok şey var.
Durduramaz mıyım zamanı, söylesem ya arkamda bıraktıklarımı
“Boşver” deyip çekip gitmek en iyisi,
Giderken arkana bakma diye öğütlemek
Hiçbir şey yaşanamamışçasına her şeyi unutmak,
Sevmiyor gibi yapıp, buna inanmak,
Hüzünlerimi bir kenara bırakıp, tebessüm ile selamlamak,
Bir ışık görünür mü gözüme, kalbimi yerinden çıkaracak?
“Çok bekledim”, biliyor musun İstediğim şey ise?
Benden çalınıp, yerine koyulan her ne varsa yırtıp atmak,
İçinde olduğum her şeyi mahvedip yere çalmak,
Bazen masadaki tüm bardak, çanak ne varsa döküp kırmak,
Tüm pişmanlıklarımı bir kenara koyup, kaçmak! Bana kalansa,
Tüm zalimlere karşı diz çöküp hüngür hüngür ağlamak.
Son nefesine dahi, bu vatan uğrunda dövünüp, sızlanmak,
Dökük bir hayalin içinde yaşlanıp, maziye kavuşmak.