Maziye Gömdüm Şiiri - Ziya Kara

Bir ara sana tutulmuş, seni her şeyden; herkesten çok seviyordum
Senden saklayacak gizleyecek değilim, gördüğün bildiğin gibi
Sana hala delicesine tutkun, seni hala çok seviyorum belki ama
Ne yazıkki eskisi kadar arzulu, eskisi kadar duygulu değil artık
Her ne kadar af etmek yada af etmemek allaha mahsus olsa da, ben seni af edemiyorum
Yaptıklarından; yaşattıklarından sonra, hiç mi hiç içimden gelmiyor
Kusura bakma ama, bundan sonra ne duamsın nede bedduamsın diyemiyor; diyemiyeceğim
Çünkü; sen yaşarken ölmeden öldün, öldün ve ben seni sonsuza kadar maziye gömdüm...