Maziye Gömdüğüm Şehir Şiiri - Yorumlar

Sayın Necdet Bey...Bu şiirde şairliğinizin doruğuna çıkmışsınız. O kadar güzel ki, tekrar tekrar okudum. Hissettiklerinizi, aynen hissettirmişsiniz.
Tek kelime ile mükemmel bir şiirdi, tam puanımla kutluyorum...Teşekkürler paylaşımınız için...Hâlenur Kor

Muhteşemdiii.

Gün ne zaman başlar ve ne zaman biterdi buralarda
Nereye götürürdü beni ayaklarım
Kimdi etrafımı saran bu kalabalık
Rehberim kimdi
Satar mıydı beni öldürür müydü acaba
Yasını tutmaktan yorgun insanlar gibi sustun
Hiçbir şey söylemedin

Biliyor musun yıllar yıllar geçmiş aradan
Konuş artık hiç durmaksızın konuş
Neler bırakmadım ki sana
Anlat onları birer birer
Böyle durma

Sende gizlemiştim kimliğimi
Başkası olmak evet çok güçtü ama
Mecburdum
Öyle gelmeye
Güvendim sana
Ve tutamayıp dilimi her şeyimi anlatırken
Yüreğime vura vura bağrımı deldim
Yıllar süren kasvetli tedirginliklerimle
Sende şekillendi geleceğim

Sanki o şehir, ve o şehre idealleri uğruna ardına bakmadan gelen taşralı genç bana hiç yabancı değil.O kadar tanıdık ki...Bir zamanlar biz de aynı şeyleri yapmamış mıydık? Nerelere götürmedi beni bu şiir. Bu derin anlamlar yüklü dizeler...Sonra düşündüm; Duyulan özlem o şehre mi, yoksa ilk gençlik yıllarının unutulamayan deli sevdalarına mı?...

Çoğumuz doğduğumuz yeri bırakıp gitmedik mi başka şehirlere, bir şeyler uğruna?Aslolan nedir biliyor musunuz? Duyguları böylesine arı-duru bir şekilde dizelere dökebilmek.Hiç bir süsleme kaygusu gütmeden.Bir şeylerin ardına sığınmadan, saklamadan, olduğu gibi, içinden geldiğince...Doğal, akıcı ve sade.Bu tarzı, bu duruşu çok seviyorum şiirde...Ve sevgili Necdet Arslan kardeşim, şiire hakkını veriyor.Okumak büyük zevkti.Tam puanımla kutlarım + ant.

Naime Özeren

Uzunca bir şiir olmasına rağmen bir nefeste okudum sanki.. Sürükleyici bir havası var. Bana işgaldeki şehirleri ve şehirlerden ayrılmak zorunda bırakılan göçmenleri.. Bu perişanlığın hasret duygularıyla yoğrulmuş acı bir hamuru.. O kadar güzel bir şekilde işlenmiş ki; Hayran olmamak mümkün değil. Tebrikler.
Selam ve sevgilerle
Seyfeddin Karahocagil

Sıla özlemi gibi sevgiliye duyulan, sevgiliye duyulan özlem gibi sıla özlemi...
Necdet Arslan kaleminin sihriyle...
Tebrik ediyorum Sayın Arslan
Selam ve saygılarımla

Öfkeliydi bir anne
Bir çocuk peşinden sürüklenerek ağlıyordu
Annem gelmişti aklıma o an
Bu ses yüreğimi dağlıyordu

...HER SEKİSİ AYRI BİR ŞİİR LATEFETİ TAŞIYOR..

-DÜŞÜNCELERE GÖMEN ŞİİRİ HAZLA ÖZÜMSEDİM..


-ŞAİRİMİZE SELAM OLSUN...


========================================

Gün ne zaman başlar ve ne zaman biterdi buralarda
Nereye götürürdü beni ayaklarım
Kimdi etrafımı saran bu kalabalık
Rehberim kimdi
Satar mıydı beni öldürür müydü acaba
Yasını tutmaktan yorgun insanlar gibi sustun
Hiçbir şey söylemedin

Biliyor musun yıllar yıllar geçmiş aradan
Konuş artık hiç durmaksızın konuş
Neler bırakmadım ki sana
Anlat onları birer birer
Böyle durma


en çok şehir midir tanığı düşlerimizin yada en son şehir mi söndürür ışıklarını umutlarımız kadar...

adı maziye yazılıyorsa başlangıçlar vuruyordur kapısını.. bilmeden açar mı kimsesiz elleriniz bilinmez ama bir gerçek var ki açılır o kapı sizden yine size başka bir isimle...

tebrikler üstadım tebrikler...

Şehirler de insanlar gibi Necdet Bey,yaşıyor, değişiyor ve özleniyor ayrı kalınınca.Ve özlendiği zaman,biz onu kendi hatırldığımız ve sevdiğimiz haliyle anıyoruz.
Güzeldi şiiriniz,kutlarım efendim,
saygılarımla,
Ünal Beşkese

Ne yitik yıllar/ne ağlayışlı aşklar bıraktık ardımız sıra hep bu şehirlerde..Mazi yara.Mazi sen..Mazi iki metre kefen...ve her özlediğimde yoksun/yeniden ölmekte beden.Varoşlar da yine kar/varoşlarda hava ayaz haydi sevgili aç şu kapıları da seyreyle biraz.
oofff Daldım acaba ben de Necdet üstad gibi mazi yaparmıyım ama deniyeceğim yine tam atış...Harikasın abi
kalemine sağlık.Şu metrisin önü bir uzun alan/bu şiir bir olay...gerisi yalan

''Olmadı yenik düştüm umuda
Ardıma dönüp bakmaya''

Yüreğinize sağlık Necdet bey

harika olmuş usta işi kutlarım