Maziye Dalan Gözlerim Şiiri - Bilal Karaman

Maziye dalan gözlerim
Hep mi uzaktan bakacak
Hasret yorgunu damlalar
Mısralarıma akacak

Siteme döndü efkarım
Sende kaldı diğer yarım
Of çektikçe ahu zarım
Karlı dağları yıkacak

Hayat seninle sınıyor
Kokun odama siniyor
İçerim kalkıp iniyor
Kalbim yerinden çıkacak

Bir haber ver, ya da bir ses
Lafım olmaz etimi kes
Canlı ceset kuru nefes
Can mı bıraktın çıkacak

Gelişin aşk, gidişin kem
İçimde yanan benim nem
Girdiğimiz bu cehennem
Yalnız beni mi yakacak

Sardın Bilal’a elemi
Özlemin kırdı kalemi
Mezarcılar her cümlemi
Kabir taşına çakacak…Bilal KARAMAN