Hazan oldu döküldü!
Ömrü bahar yapraklarım.
Uçmaz oldu, kırıldı kanatlarım.
Maziye çakıldım Çekiçle,
Anılara bir mıh gibi.
Güzel kalan anılara,
Öylesine sıkıca tutundumki!
Tırnaklarım, kanar'casına.
Ne
Manivella sökebildi,
maziden beni.
Nede
Giden sen.....
Mazisi olmayanın!
Gelecekten umudu ve
hayali olamaz.
Kayıt Tarihi : 9.1.2010 14:18:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Saygılar kaleminize
TÜM YORUMLAR (4)