Maziye Bir Bak Yeter! Şiiri - Tarık Torun

Gözlerinde umutlar halden hale geçerken
İçinde deli rüzgâr bulutlarla göçerken
Sonsuz hatırı olan bir bardak çay içerken
Maziye bir bak yeter! Hangi dostluklar varmış?
Dua iklimlerinde gönlünde gül açarmış

Seni sende düşünen bir sevgi gölgesiyle
Sana teselli veren müşfik candan sesiyle
Gece gündüz olurdu bir dostun nefesiyle
Maziye bir bak yeter! İnsanlar ne güzelmiş
Dostluklar Allah için muhabbeti özelmiş

Her gün bir bahar gibi ne güneşli günlerdi
Ne kadar hızlı geçti sanki daha dünlerdi
Samimiyet herkesi alırda bütünlerdi
Maziye bir bak yeter! Yüzünde güller açar
Mavi gökler altında içinden kuşlar uçar

El ele yürünürken her gönül baharında
Kutlu ufuk açardı sabahın rüzgârında
Dostluk daim olurdu hem bu gün hem yarında
Maziye bir bak yeter! Neler neler görürsün
Hayata utunarak o sevdayla yürürsün

Heyhat! Nasılda geçti o sevdalı zamanlar
Sanki bir farklı idi o zaman ki insanlar
Şimdi hatıralarda zamanlar ve mekânlar
Maziye bir bak yeter! Seni hayata tutar
İnsan dostlukla yaşar her an zenginlik katar

02.04.2017

Türk Dili ve Edebiyatı & Coğrafya