Geçtiğim yollarda yürüdüm akşam,
Ardında kalmışlar tüm zamanların,
Boyunlar bükükmüş geçmişte yaşam,
Kalpleri nezihmiş tüm insanların. Ahmet İDRİSOĞLU
Kiminin bir hüzün sarmış yüzünü,
Şebnemi ıslatmış ela gözünü,
Çoğunun fırtına sarmış güzünü,
Günü gece olmuş o cananların. Havva KESKİN
Yıpranmış bedenler, ezilmiş ruhlar,
Bin parça toplanmış garip güruhlar,
Acılar, feryatlar, çekilen ahlar,
Gelmemiş sonları hiç isyanların. Ahmet İDRİSOĞLU
Daldaki güllerin renkleri solmuş,
Dağlarda kardelen hiç açmaz olmuş,
Tabiata dahi fesatlık dolmuş,
Şimdi boynu bükük o reyhanların. Havva KESKİN
Kurumuş bir gazel gönül bağları,
Lanetler ulular bu son çağları,
Karalar kaplamış yüce dağları,
Gözyaşı akıtır hep ceylanların. Ahmet İDRİSOĞLU
Eskimiş çerçeve perdeler yırtık,
Maziye atılmış her yerden pırtık,
Evlerde bacalar tütmüyor artık,
Kalmamış ki hükmü o seyranların. Havva KESKİN
Nezaket kalmamış, saygı hak vere,
İnsanlar kırılır hiç yoktan yere,
Döneyim dedim de bilmem kaç kere
Dönemem, zamanı geç devranların. Ahmet İDRİSOĞLU
Kalmamış kimsede ne yol ne durak,
Yaşanan yıllarım olmuş çok ırak,
İsyan eden mazim diyor ki bırak,
Yolcusu biçare o kervanların. Havva KESKİN
Havva’ya kaç kere söyledim, lâkin
Koymuyor bu âlem kafanı sakin,
İçinde bulunmaz ne öfke, ne kin,
Ahlakı içinde olan canların. Ahmet İDRİSOĞLU
Yıl geçer mazinin ibresi iner,
Devran dediğin hep böyle mi döner,
Bir ateş yanarsa diğeri söner,
Mazimizde kalan gülistanların. Havva KESKİN
06.Şubat.2011 22.35
Ahmet İdrisoğluKayıt Tarihi : 10.2.2011 16:19:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Düetlerimizde bana eşlik eden değerli kardeşim Havva KESKİN Hanımefendiye teşekkürlerimi ve en kalbi saygı ve sevgilerimi sunuyorum.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!