Maziye Bakma Şiiri - Feyzullah Evcil

maziye bakma!
güzelliklerle doluydu çünkü...
o anki duygularınla bakamazsın şimdi...
sadece içini yaksın güzellikleri.
o nisan ayını canlardır yüreğinde! ....
düşün.....
ve gülümse...
altın sayfalardı değilmi?
zaman da çok geç artık!
bir daha yaşanmasını isteme!
böylece kalsın hatıralar....
ne sen yürüyebilirsin o yolları,
ne de esen rüzgarlar....
artık kuytu köşeler kabul eder seni.....
ummanlarda boğulursun belkide değilmi?
ara sıra denizin çırpıntısına git.
gece olsun orada.
karşı yakada ki bir görünüp bir kaybolan ışıkları seyredersin.
dalıp gidersin.
belki alemlerin alemine doğru.
sonra;
denizin çırpıntısına götürdüğün mor karanfili ummana sal.....
orada kök salsın.
bir kağıt birde kalem al eline,
yaz...
o eski hatıraları içine...
o kağıdı bir kayık yap.
ve ummana sal....
umman güzel hatıralarla dolsun..
dön artık kuytu köşene...
ve bir daha maziye bakma....
güzel yaşanmışlıkların hatırına.
esen rüzgarın hatırına.

00:02
24
/11
2014