Ağlamaktan ne anlarsın sen,
İnsan yüreğide ağlar.
Gülen dudakları susar,
Konuşmaz yürek üşüdükçe,
Mazisi sessizleşir.
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
"Sessizlik ve ölüm..."
Belirtisidir,
Yaşamdan kopuşun,
Kalple alakalıdır, elbet
Durunca, her şeyin durduğu
Sessizleştiği...
Tebrikler Gülay Hanım.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta