Mazin Şiiri - Necdet Evliyagil

Gecenin bekleyen sessizliğinde,
Dolup hayalinde bir masal gibi..
Gezersin gölgenle baş başa yine,
Mâzi sularında bir sandal gibi..

Hûlyası elem dolu ömrünle,
Suyu damla damla emziren günle;
Anlatıp ömrünü diyorsun: “Dinle! ”
Kanatsz çırpınan bir kartal gibi..

Bırak, hatıralar denen sel dinsin.
Yılların geriye dönsün mü dersin?
Kül olan mâzine bakmak istersin;
Nemli gözlerinle bir sual gibi..