Mazin Kalır Şiiri - Özdemir Koca

Sorma bu fısıltılı, gürültülü şehirde,
Neler yaparsın, neler beklersin diye,
Ömrün geçer bu yıkık konaklar da,
Bir sevdan bir mazin kalır geçmişten.

Liman yok Gemiler geçmez sahilden,
Bir dalga vurur yüreğine derinden,
Nice arkadaşlardan ayrıldın burada,
Bir sevdan bir mazin kalır geçmişten.

Ve sen saçlarını taraya dur fırtınada,
Ben yavaş yavaş yaklaşırım bir Gar'a,
Demirden raylar götürür bizi sonsuza,
Bir sevdan bir mazin kalır geçmişten.

Yıkılmış toprak evler sıralanır iki yanlı,
Bir yola gidersin burada heyecanlı,
Uzaktan bir müzik sesi götürür seni,
Bir sevdan bir mazin kalır geçmişten.

Kimse sormaz nasılsa sen neredesin,
Özgürlüğün vurursun son bardağına,
Kırılır kat kat kökünden koca dallar,
Bir sevdan bir mazin kalır geçmişten.

Polis yol kenarında beklerken avlarını,
Açar yüreğinde kalan son radarlarını,
Elveda gidiyor... bu koca şehirden ben,
Bir sevdan bir mazin kalır geçmişten.

Sen beni asla anlayamazsın zaten,
Benim bu şehirde varoşlar Baronu,
Bir dağ çöker, deprem kopar yürekten,
Bir sevdan bir mazin kalır geçmişten.

Ben zaten alışamadım sensiz şehre,
Bu Lambalar bu cafcaflar bilmem niye,
Sen yoksan ne anlamı var bunların,
Bir sevdan bir mazin kalır geçmişten.