Can özüm,
Bir tohumun suya kanıp filizlenmesiydi hayat,
Dizlerinin dibinde sarmaşıktım,
Olanca şımarıklığıyla ayaklarından gövdene sarılan.
Yitirdiğimi sandığım mazinin besmelesiydi gözlerin,
Affın ve duanın hamdelesiydin.
Evveline ve ahirine rest çekmişken hayatın senden başka,
Zülfü kimi ayağın koymaz öpem nigârum
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Devamını Oku
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
