Maziden Gelen Sevgili Şiiri - Gülşen Şen ...

MAZİDEN GELEN SEVGİLİ

Altın sarısı, dalgalı saçları, yüzünün ışığı
Ölümsüz bir sevgiliyi andıran
Yeni doğmuş güneş tazeliğinde
Ruhu ısıtan, bedeni titreten
Gül kokusunda bir ön uyanış.

Maziden gelen sevgili;
Sevdanın yanık türküsü, aşkın ateşi
Sevmek ve sevilmek arasında seğiren
Yeni açmış bir tomurcuk misali
Kokusunu maviliğe savuran
Dalında dikeni, alında çiğ damlası
Gizemli ve gizli odalarında kalbin
Kopardığı çığlıkların yankıları arasında…

Yanan ve aşk ateşini kutsayan duygu
Gelgitleri katlayan yepyeni bir dolunay
Gümüş rengi yansıyan ışıkta
Erkek; lacivert bakışlarını yüzdürürken
Kadın;
Sevgiyle yücelen, nakşedilen bedenini
Bol yağışlı bir bulutmuş gibi düşündü,
Baharı yenileyen cemrelerden geçti
Yeniden güneşle bezeyerek sevgiliyi…

Kadın ve erkek sanki
Dikensiz, kokulu güller arasındaydılar
Damarlarında dolaşan lava alışmış
Sonsuz sevdaların aşksal türküsü…

Yaşam döngüsünün yolculuğunda
İlerlerken bölüşerek, bölünerek
Tümleyerek, tümlenerek
Güneş aydınlığında; bulut çözüldü
Gökten bereket üstüne bereket yağdı
Toprak altında bekleyen nice tohum,
Börtü böcek ön uyanışla gülümsedi…

GÜLŞEN ŞENDERİN